Ik krijg meermaals per week het verzoek mee te werken aan een afstudeerscriptie, eindwerk, paper etc etc. Vaak interviews, schriftelijk en soms mondeling. Ik probeer zo vaak mogelijk aan deze verzoeken mee te werken, omdat ik het belangrijk vind dat psychologie in het onderwijs een belangrijke rol krijgt en blijft houden. Bovendien maak ik er weer iemand blij mee 🙂

Vandaag kreeg ik een vraag van een student uit België wiens naam ik wegens privacy redenen even niet zal noemen. Maar zij stelde een interessante vraag en voor ik het wist was ik een antwoord aan het typen waarvan ik achteraf dacht ‘hey dit is misschien leuk om met de rest van de wereld te delen, kijken hoe anderen dit zien?’.

Dus ik besloot om deze blogpost eraan te wijden. De vraag die zij stelde:

Zijn jongeren wel bekwaam genoeg om met social media om te gaan?

Hieronder geef ik dan integraal mijn antwoord weer (excuus voor eventuele typefouten hahaha). Ben benieuwd naar inzichten/aanvullingen!

Hoi [NAAM],

Ik denk je voor een antwoord op deze vraag de term ‘bekwaam’ moet splitsen in 3 soorten bekwaamheid: technische bekwaamheid, sociale bekwaamheid en psychologische bekwaamheid. Voor elk van deze soorten zal ik proberen antwoord te geven:

1. Technische bekwaamheid: hierover bestaat geen twijfel. Jongeren zijn in veel grotere mate dan oudere generaties technisch in staat om met social media om te gaan. Ze zijn opgegroeid met tablet bediening, interactieve systemen en beeldschermen. Ze weten handigheidjes snel te vinden en te integreren in het gebruik en zitten middenin de optimale fase van hun leven om nieuwe vaardigheden aan te leren.

2. Sociale bekwaamheid: nu komt de twijfel. Wat is sociaal bekwaam? In mijn optiek betekent dit dat ze binnen de context van het moment de juiste beslissingen nemen om social media in te zetten. Aangezien deze generatie opgegroeid is met digitale communicatie is het voor hen ‘sociaal geaccepteerd’ om deze communicatie te gebruiken net zoals live of ‘face-to-face’ communicatie. Echter, oudere generaties zien digitale communicant nog altijd als een ‘vervangen van’ live communicatie en niet als een ‘aanvulling op’. Hierdoor ontstaan situaties waarin de sociale acceptatie van gebruikers afwijkt van die van toekijkers of ‘de omgeving’. Bijvoorbeeld tijdens verjaardag etc.

Naast de context is ook het moment van communiceren en het gekozen kanaal van invloed op de mate van ‘sociale bekwaamheid’. Is het sturen van een DM voor iemand verjaardag sociaal ‘handig’? Of toch liever even bellen? Ook hier ontstaat een generatiekloof: de jonge generatie accepteert meer vluchtige communicatie als vervanging van uitgebreidere communicatie. Voor hen betekent het ontvangen van een DM niet automatisch dat iemand minder aandacht aan de verjaardag heeft besteed dan een vriend die even belt of langskomt. Dit houdt overigens niet in dat ze dat laatste niet meer waarderen, dat denk ik namelijk wel.

3. Psychologische bekwaamheid: ik denk dat jongeren hier tekort schieten. We hebben het nu over de capaciteit om zaken in perspectief te zien, inschattingen te maken van de gevolgen van onze acties en de impact van onze acties op onszelf en anderen. Jongeren zijn bewezen minder bezig met lange-termijn gevolgen dat volwassenen. Dit kan inhouden dat zij zaken op social media publiceren die hen kunnen blijven achtervolgen in hun latere leven: een ‘digital footprint’. Daarnaast zit er een psychologie achter social media waarbij wij voornamelijk onze ‘leuke’ dingen delen. Volwassenen kunnen dit beter in perspectief zetten dan jongeren, deze zullen sneller aannemen dat het leven van anderen ECHT leuker is dan hun eigen leven. Als laatste zijn jongeren nog bezig met het ontwikkelen van hun identiteit. Een factor daarbij is sociale feedback. Social media kan hierbij helpen, maar ook ontzettend tegenwerken. Er zijn gevallen bekend van meiden die foto’s op instagram zetten en als ze er niet binnen 2 minuten minimaal 10 likes op hebben ontvangen ze er snel weer vanaf halen. Dit zorg voor een verontrustende afhankelijkheid van social feedback op onze acties en publicaties, wat vervolgens weer tot onzekerheid en zelfs sociale isolatie kan leiden.

Ik hoop dat je hiermee verder komt!!!

Succes,

Mischa